Opieka nad źrebięciem w okresie poporodowym jest niezwykle ważna w jego prawidłowym rozwoju. Zarówno klaczy, jak i źrebięciu należy poświęcić w tym czasie szczególną uwagę. Jedną z kluczowych ról hodowcy jest dokładna kontrola wymienia, która pozwala na szybkie zauważenie wszelkich zaburzeń. Niestety przypadki, kiedy klacz nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości pokarmu lub źrebak na skutek choroby nie jest w stanie go pobierać, nie należą do rzadkości. Może się też zdarzyć, że na skutek ciężkiego porodu lub kompilacji z nim związanych klacz osieraca źrebię. Co należy zrobić w takich sytuacjach? Jak zapewnić źrebięciu odpowiednią ilość wartości niezbędnych do prawidłowego rozwoju? Czym zastąpić siarę matki?
CO TO JEST SIARA?
Siara dostarcza źrebakowi składniki niezbędne do prawidłowego wzrostu i rozwoju. Jest to gęsta wydzielina gruczołu mlekowego klaczy będąca źródłem immunoglobulin (głównie IgG). Tworzą one swoistą ochronę, wrażliwego jeszcze, układu pokarmowego noworodka.
Wchłanianie immunoglobulin jest najefektywniejsze w ciągu kilku godzin po porodzie, potem ulega znacznemu ograniczeniu. Siara zaopatrza źrebięta również w składniki energetyczne i budulcowe. Już po około 16 godzinach skład siary znacząco się zmienia i zaczyna bardziej przypominać mleko.
Źrebię powinno wypić pierwszą porcję siary do trzech godzin po porodzie.
W badaniach nad konsekwencjami braku siary nie wykazano jednak, aby mógł on w istotnym stopniu pogorszyć rozwój i funkcjonowanie układu pokarmowego u źrebiąt pojonych preparatem mlekozastępczym, które zaopatrzono w immunoglobuliny stosując osocze.
PRZYCZYNY NIEDOBORU SIARY.
Jeśli z jakichkolwiek przyczyn źrebakowi nie zostanie dostarczona odpowiednia ilość immunoglobulin, może to mieć poważne konsekwencje zagrażające jego zdrowiu, a nawet życiu.
Może się tak zdarzyć, gdy występuje:
W takim przypadku możemy mówić o uzyskaniu niewystarczającej odporności siarowej.
Wśród czynników utrudniających uzyskanie właściwej odporności siarowej można wymienić:
Niedostateczne zabezpieczenie immunologiczne może wynikać również z nieprawidłowego postępowania osób opiekujących się końmi.
POSTĘPOWANIE I ODCHÓW
Jeśli mamy sytuację, w której źrebak dostaje niewystarczającą ilość immunoglobuliny IgG, należy ją uzupełnić poprzez podanie immunoglobulin zastępczych wzbogaconych o witaminy A i D.
Lekarz weterynarii może wykonać odpowiednie testy wykrywające niedobory.
Preparaty immunoglobulin zastępczych należy podać:
SPOSOBY KARMIENIA:
UWAGA! Zbyt wysoko umieszczony smoczek może spowodować dostanie się mleka do dróg oddechowych i rozwój zachłystowego zapalenia płuc.
CZĘSTOTLIWOŚĆ KARMIENIA:
Dzienne zapotrzebowanie źrebięcia na mleko wynosi ok. 10% jego masy ciała i stopniowo rośnie do osiągnięcia poziomu 20-25%.
CO GDY ŹREBIE NIE PIJE?
Może się zdarzyć, że źrebie nie jest w stanie wypić odpowiedniej ilości mleka. W takim przypadku zalecana jest diagnostyka w kierunku pierwotnej przyczyny zaburzeń, całodobowa opieka oraz podanie mleka przez sondę nosowo-żołądkową. W najcięższych przypadkach możliwe jest zastosowanie żywienia pozajelitowego.
PREPARAT MLEKOZASTĘPCZY – PRZEPIS
Na rynku jest dostępnych wiele gotowych preparatów, jednak ze względów ekonomicznych wielu hodowców decyduje się przygotować mleko zastępcze samodzielnie. W tym celu stosuje się mleko kozie lub krowie. W przypadku, kiedy mamy w planach regularną hodowlę i kilka wyźrebień w sezonie, warto rozważyć stworzenie domowego banku siary. Siara zamrożona w temperaturze -18 st. C zachowuje swoje wartości przez okres około 12 miesięcy.
DOMOWE MLEKO ZASTĘPCZE
PRZEPIS NA 250 ML
– 125ml ciepłej przegotowanej wody
– 125ml podgrzanego mleka krowiego 2%
– łyżeczka laktozy/glukozy/ cukru domowego (5g)
– 4 krople witamin AD3E (500 IU)
Jeśli źrebię dobrze toleruje powyższą mieszankę, po dwóch tygodniach udział wody można stopniowo zmniejszać a po kolejnych 14 dniach podawać samo 2% mleko.
Źrebię można przepajać herbatą z kopru włoskiego i rumianku w celu regulacji perystaltyki i działania przeciwwzdęciowego.
O CZYM NALEŻY PAMIĘTAĆ PRZY OSIEROCONYM ŹREBAKU?
TOWARZYSTWO – koń jest zwierzęciem stadnym, który do prawidłowego rozwoju zachowań społecznych i nawyków żywieniowych potrzebuje towarzystwa; najlepszym wyborem będzie spokojny starszy koń.
PRZEKARMIANIE – podstawowy błąd – podanie zbyt dużej ilości pokarmu lub zbyt często. Może to prowadzić do zaburzeń gastrycznych.
BIEGUNKI – najczęstszy problem u źrebiąt karmionych preparatami mlekozastępczymi; nie należy ich bagatelizować, ponieważ mogą być wywołane licznymi czynnikami zakaźnymi. W przypadku, gdy biegunki nie mijają po modyfikacji żywienia, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem weterynarii.
NAWODNIENIE – przy biegunkach należy zadbać o to by pojenia odbywały się regularnie. Jest to ważne, żeby nie dopuścić do odwodnienia organizmu. Zaleca się zmniejszenie nieco dawki mleka. Jeśli stosujemy komercyjne preparaty mlekozastępcze można je bardziej rozcieńczyć, ponieważ producenci zalecają rozcieńczenie prowadzące do uzyskania bardziej skoncentrowanego płynu niż mleko klaczy.
Do pogorszenia wskaźników rozrodu w stadzie dochodzić może w wyniku wielu czynników. Mogą się do tego przyczyniać warunki przebywania zwierząt, aspekty żywieniowe, ale również występujące choroby. Wśród schorzeń zmniejszających płodność krów wyróżnia się te o pochodzeniu wirusowym, bakteryjnym, grzybiczym oraz pierwotniaczym.
Choroby oddechowe stanowią jedną z najczęstszych przyczyn wykluczeń koni z użytku. Skala problemu nieubłaganie rośnie, a o RAO coraz częściej mówi się jako o chorobie cywilizacyjnej koni. Czym jest RAO, jakie mechanizmy i objawy mu towarzyszą, a także jak leczyć tę chorobę? Na te pytania odpowiadamy w poniższym artykule.
Otrzymuj najnowsze informacje o ofertach specjalnych, nowościach, artykułach i poradnikach aby zwiększyć zyskowność swojej hodowli
vetbulans to zespół ludzi z pasją, którzy współpracują dla ochrony zdrowia i życia zwierząt
